Վիլյամ Սարոյան
Երեկոյան, քնից արթնանալով, առյուծն սկսում է մռնչալ՝ արթնացնելով անտառի հեռու ծայրերում քնած կենդանիներին: Արթնանում է նաև մի նապաստակ, որ տեսնելով մյուս կենդանիներին փախչելիս ու թաքնվելիս, ասում է.
-Ինչո՞ւ պիտի առյուծն այդպես ահարկու մռնչա, և բոլորը փախչեն ու թաքնվեն; Ինչ է, չե՞մ կարող ես էլ նրա պես մռնչալ, որ մեծից փոքր վախից սրտաճաք լինեն։
Եվ նապաստակը թոքերը պատռելով փորձում է առյուծի պես մռնչալ, բայց ողորմելի ճվճվոց է դուրս գալիս: Հենց այդ պահին մի սոված աղվես է անցնելիս լինում; Լսելով նապաստակի ճվճվոցը, նա գալիս է, ճանկում մեծամիտի գլուխը և ասում.
-Սրանից հետո լավ հիշիր՝ դու նապաստակ ես, ոչ թե՝ առյուծ:
Ասում է և ուտում հիմար նապաստակին:
Առաջադրանքներ
1. Ուշադի՛ր կարդա առակը։ Նշի՛ր առակի հերոսներին և բնութագրի՛ր նրանց։
Առույծը -ուժեղ,հզոր և ահարկու։
Նապաստակը-հիմար,վախկոտ և մեծամիտ։
Աղվեսը-խարամանկ և չար։
2. Ո՞րն է այս առակի խորհուրդը։ Մեկնաբանի՛ր։
Որ ամեն ինչ չէ ,որ դու կարող ես անել,ճիշտ պետք է գնահատել քո ուժերը։
3. Առակի ասելիքը բնորոշող ասացվածքներ գտի՛ր:
Ոտքդ վերմակի չափով մեկնիր։
4. Paint ծրագրով նկարի’ր առակի քեզ ամենից դուր եկած հատվածը:
5. Խորհո՛ւրդ տուր այս առակի հերոսներին:
Նապաստակին խորհուրդ կատամ,որ մեծամիտ չլինի։
Լրացուցիչ աշխատանք
Արծիվը և սկյուռիկը
Արծվի թռիչքը միշտ հիացնում և վախեցնում էր անատռի կենդանիներին։Նա կարողանում էր բարձրությունից տեսնել ամենափոքր կենդանուն և որսալ։Սկյուռիկը այդ ամենը միշտ տեսնելով ,մտածում է, թէ ինչպես է ,որ արծվից բոլորը վախենում և թաքնվում են։Երկար մտացելուց հետո,որոշեց որ ինքնել կարող է այդքան բարձր թռնել։Բարձրացավ ծառի գագաթին ,թևրը պարզեց և թռավ։Արդյունքում հայտվեց գայլի ճիրաներում ։
